Met welke klachten kan de Podotherapeut u helpen
Een bezoek aan de podotherapeut begint altijd met een kort vraaggesprek, waarin de podotherapeut kennis met u maakt en probeert te achterhalen welke klachten u ervaart en waar deze vandaan komen.
De klachten die door ons worden behandeld kunt u vinden in het overzicht hieronder. Mocht u na het lezen van de informatie nog vragen hebben neem dan contact met ons op.
0 tot 1,5 jaar
Als een kind net begint met lopen, zit er nog een vetlaagje onder de voet die de voetholte opvult. Er is dan ook geen voetboog zichtbaar. De benen staan in O-stand en de voeten staan naar buiten gedraaid, voor meer stabiliteit.
2 tot 3 jaar
Rond het tweede levensjaar verandert de O-stand van de benen in een X-stand van de benen, maar heeft het kind nog steeds platvoetjes. Het babyvet verdwijnt onder de voeten. Tot het vierde levensjaar is het normaal dat een kind veel struikelt, het leren lopen gaat met vallen en opstaan.
5 tot 8 jaar
Vanaf het vijfde levensjaar zal de X-stand van de voeten langzaam verminderen. Als uw kind 8 jaar is moeten de benen en voeten recht staan. De voetjes zijn nog plat tot het vijfde levensjaar, vanaf die tijd is er een voetboog te zien.
Het kan zijn dat de voeten en/of de grote tenen van uw kind wat naar binnen staan, dit lost meestal vanzelf op voor het twaalfde levensjaar. Wanneer dit echter klachten oplevert of wanneer dit zorgt voor overmatig vallen en struikelen, dan is het raadzaam om een afspraak te maken.
In de volgende gevallen is het verstandig een afspraak te maken met een arts of (podo)therapeut:
Een ontsteking van de groeischijf van het hielbeen. De pijn zit met name aan de onderzijde / achterzijde van de hiel en ontstaat vooral na belasting. Vooral actieve kinderen in de groei kunnen hier last van hebben. Als het hielbeen uitgegroeid is, verdwijnt de klacht. Tot die tijd kunnen schokabsorberende zolen de klachten verhelpen. Ook rust kan voorgeschreven worden.
De voet is doorgezakt. Op verschillende plaatsen in de voet kunnen pijnklachten en vermoeidheidsklachten ontstaan na langdurig lopen en staan. Meestal bevinden deze klachten zich in de voetholte en binnenzijde van de voet. De voetstand kan gecorrigeerd worden met correctiezolen. Meestal is het gebruik van deze zolen tijdelijk en herstelt de voetstand weer.
Met de voeten naar binnen gedraaid lopen, tenengang: Deze kinderen struikelen vaker dan hun leeftijdsgenootjes. Klachten kunnen optreden in de voorvoet, achillespees en knieën. De oorzaak kan liggen in de heupstand, onderbeenstand en voetstand. De afwikkeling kan gestuurd worden met behulp van zolen. Het dragen van deze zolen is tijdelijk.
De pijnklachten treden met name op bij lang zitten en bij belasten. De binnenzijde van de knieschijf is drukpijnlijk. De oorzaak ligt vaak in het ‘ontsporen’ van de knieschijf. Een afwijkende voetstand kan deze ontsporing versterken. De voetstand kan gecorrigeerd worden met correctie zolen. Hiermee worden 80% van de knieklachten verholpen.
Bij kinderen zijn de teennagels erg dun. In combinatie met transpirerende voeten kan de nagel makkelijk door de huid snijden. Dat gebeurt met name als de nagels niet goed geknipt worden, of zelfs worden afgescheurd.
Vaak ontstaat een ontsteking met ‘wild vlees’ in de nagelwal. De uitgroei van de nagel moet begeleid worden met verbanden/tamponages. Wegknippen of wegsnijden van de nagelhoek is niet juist en houdt het probleem in stand.
Een hielspoor is een verkalking onder de hiel bij de aanhechting van een peesplaat: de fascia plantaris. Een fasciïtis plantaris is een veel voorkomende ontsteking van de peesplaat onder de voeten. Dit geeft pijn rond de hiel. Kenmerkend hiervoor is pijn in de ochtend na het opstaan en na een periode van rust. De ontsteking ontstaat door een te grote trekkracht op de peesplaat. Dat ontstaat meestal door het doorzakken van de voeten. Bij ernstige klachten wordt een taping aangelegd. Met behulp van podotherapeutische zolen wordt de trekkracht van de peesplaat verminderd. Dat moet normaliter tot genezing leiden binnen twee maanden. Mochten daarna nog klachten bestaan, dan wordt shockwavetherapie toegepast.
PTTD is een progressief verlopende aandoening. Dat wil zeggen dat de klachten - onbehandeld - steeds erger worden. Het begint met een peesontsteking van de binnen enkel, met pijn en zwelling. De pees degenereert en verscheurt. Hierdoor ontstaat een platvoet. In de laatste stadia verstijft de voet in deze scheefstand.
De aandoening komt bij 3% van alle vrouwen boven de 40 jaar voor. Overgewicht, hoge bloeddruk en diabetes spelen een rol in het ontstaan.
• Stadium 1: Ontsteking van de pees van de m. tibialis posterior. Er is pijn en zwelling van de binnenenkel. De pees is nog intact en er is geen scheefstand van de voet.
• Stadium 2: Verscheuring van de pees met het ontstaan van een platvoet. De voet kan nog teruggebracht worden in de juiste stand.
• Stadium 3: Verstijving van het onderste enkelgewricht.
• Stadium 4: Verstijving van de gehele enkel.
Behandeling: In stadium 1 moet de pees ontlast worden met een podotherapeutische zool. Bij een gedeeltelijke scheur moet een hoge wandelschoen gedragen worden gedurende drie maanden.
In stadium 2 moet de voetstand gecorrigeerd worden met een podotherapeutische zool in combinatie met een brace. De brace moet gedurende één jaar gedragen worden! In stadium 3 en 4 kan alleen chirurgisch ingrijpen en orthopedisch schoeisel hulp bieden.
Dit geeft tintelingen en uitstralende pijn in de voet. De meest voorkomende zenuwbeknelling is een zenuwbeknelling in de voorvoet, een Mortonse neuralgie. Dit kan een doof gevoel, tintelingen en uitstralende pijn richting de tenen geven. Dit wordt vaak veroorzaakt door een verkeerde stand van de (voor)voet. Er kan een orthese vervaardigd worden of er kunnen podotherapeutische zolen vervaardigd worden om de beknelling op te heffen/te voorkomen.
Bij voorvoetklachten is er vaak sprake van een stekende pijn in de bal van de voet, hierbij kan de voet ook dik worden. Dit kan verschillende oorzaken hebben. De pijn is afhankelijk van belasting en heeft vaak te maken met de stand van de voet en overdruk. Er kunnen drukverdelende podotherapeutische zolen vervaardigd worden om de klachten tegen te gaan.
Een verkeerde stand van de achter/midden voet die klachten kan veroorzaken in de pezen en spieren rondom enkel. Ook kunnen vermoeidheidsklachten ontstaan in voeten of benen. Er is een duidelijk verband tussen scheefstand van de voeten en knie-, heup- en rugklachten. Er kunnen corrigerende zolen vervaardigd worden om de voetstand te herstellen.
Bij een standsafwijking van de tenen staan de teengewrichtjes gebogen. De reden hiervoor is meestal een disbalans tussen de buigspieren en strekspieren van de tenen. In schoenen kunnen hinderlijke drukplekken ontstaan op de tenen. Een protectieve teenspalk (orthese) en/of podotherapeutische zolen kunnen verlichting geven.Ook kan een scheurtje in het steunweefsel onder de voet leiden tot een langzaam verergerende scheefstand van een teen.
De grote teen groeit scheef in de richting van de andere tenen en dit kan drukproblemen geven bij de andere tenen maar ook bij de grote teen zelf. Hier kan zich zelfs een slijmbeurs ontwikkelen. Verder kan dit ook problemen geven in het grote teen gewricht zelf. De scheefstand van de grote teen ontstaat door het doorzakken van de voet. Verergering van de teenstand kan voorkomen worden met behulp van podotherapeutische zolen. De druk tegen de schoen kan verminderd worden met behulp van een teenspalk (orthese).Het dragen van de juiste schoenen is uiteraard zeer belangrijk.
Komt meestal voor bij een grote teen. De binnen of buitenrand van de nagel is in de huid gegroeid en veroorzaakt pijn en een ontsteking. De oorzaak kan liggen in het verkeerd knippen van de nagel, afwijkende nagelvorm en dragen van krap schoeisel. De uitgroei van een kromme nagel is met een nagelbeugel te begeleiden. Een dun stalen draadje wordt om de nagel gebogen en vastgemaakt. Door iedere 6 weken de beugel rechter te buigen en op spanning te zetten wordt de nagel geleidelijk gecorrigeerd.
Spataderen kunnen duidelijk zichtbaar zijn op de (onder)benen, maar soms zitten ze diep. Ze kunnen klachten geven als vermoeide, zware benen. Ook kan zwelling van de enkels en voeten optreden, met name bij staan en zitten. Bekend zijn de gezwollen enkels en voeten na een lange zit, zoals na een vlieg- of busreis. Wij meten hiervoor compressiekousen aan.
Veel oudere mensen hebben het gevoel dat ze op “botjes lopen”. De oorzaak hiervan is dat het vetweefsel onder de voorvoet slechter van kwaliteit wordt of verdwijnt. Er kunnen druk verdelende podotherapeutische zolen met demping worden vervaardigd.
Ouderen struikelen vaak omdat de voeten niet stabiel zijn. Dat komt omdat de coördinatie van de spieren verminderd. Een kleine balansverstoring is dan voldoende om te vallen. Stevig schoeisel en podotherapeutische zolen zorgen voor meer stabiliteit, waardoor het vallen verminderd.
In een gewricht zijn de botuiteinden omkleed met kraakbeen. Bij artrose slijt dit kraakbeen waardoor er klachten ontstaan aan een of meerdere gewrichten.
Symptomen zijn stijfheid (met name ‘s ochtends), pijn, bewegingsbeperking en instabiliteit van het gewricht. Soms zijn gewrichten ontstoken. Artrose kan niet genezen. Artrose kan ontstaan en verergeren door een bepaalde stand van voeten of knieën. Er kan een orthese worden vervaardigd of er kunnen corrigerende zolen worden vervaardigd om de klachten te verlichten.
Een verkeerde stand van de achter/midden voet die klachten kan veroorzaken in de pezen en spieren rondom enkel. Ook kunnen vermoeidheidsklachten ontstaan in voeten of benen. Er is een duidelijk verband tussen scheefstand van de voeten en knie-, heup- en rugklachten. Er kunnen corrigerende zolen vervaardigd worden om de voetstand te herstellen.
Bij een standsafwijking van de tenen staan de teengewrichtjes gebogen. De reden hiervoor is meestal een dysbalans tussen de buigspieren en strekspieren van de tenen. In schoenen kunnen hinderlijke drukplekken ontstaan op de tenen. Een protectieve teenspalk (orthese) en/of podotherapeutische zolen kunnen verlichting geven. Ook kan een scheurtje in het steunweefsel onder de voet leiden tot een langzaam verergerende scheefstand van een teen: het predislocatiesyndroom.
Spataderen kunnen duidelijk zichtbaar zijn op de (onder)benen, maar soms zitten ze diep. Ze kunnen klachten geven als vermoeide, zware benen. Ook kan zwelling van de enkels en voeten optreden, met name bij staan en zitten. Bekend zijn de gezwollen enkels en voeten na een lange zit, zoals na een vlieg- of busreis. Wij meten hiervoor compressiekousen aan.
Ontsteking van de aanhechting of verloop van een spier op het bot. De belangrijkste symptomen van een peesontsteking zijn pijn en irritatie op de plek van de ontsteking. Soms kan er een rode, warme en/of gezwollen plek zijn. Dit geeft vaak een stekende pijn en de plaats van de ontsteking is drukpijnlijk. Eerst is er vooral pijn ná inspanning, maar als de ontsteking toeneemt is er ook pijn tijdens inspanning en daarna zelfs in rust. Er kan een taping worden aangelegd (sporttape of medical tape). Er kunnen podotherapeutische zolen worden vervaardigd om de betreffende pees te ontlasten. Bij sommige achillespeesblessures kan ook shockwave therapie worden toegepast.
Hielspoor is een verkalking onder de hiel bij de aanhechting van een peesplaat: de fascia plantaris. Fasciïtis plantaris is een veel voorkomende ontsteking van de peesplaat onder de voeten. Dit geeft pijn rond de hiel. Kenmerkend hiervoor is pijn in de ochtend na het opstaan en na een periode van rust. De ontsteking onstaat door een te grote trekkracht op de peesplaat. Dat ontstaat meestal door het doorzakken van de voeten. Bij ernstige klachten wordt een taping aangelegd. Met behulp van podotherapeutische zolen wordt de trekkracht van de peesplaat verminderd. Dat moet normaliter tot genezing leiden binnen twee maanden. Mochten daarna nog klachten bestaan, dan kan shockwavetherapie worden toegepast.
Dit is een overbelasting van de binnenkant van het scheenbeen. De oorzaak hiervan is de overbelasting van bepaalde spieren. Deze spieren zorgen voor overmatige trekkrachten aan het scheenbeen waardoor er een botvliesontsteking kan ontstaan met microscheurtjes in het bot. De pijn begint meestal tijdens het sporten. Er kunnen podotherapeutische zolen worden vervaardigd om de trekkrachten op de spieren te verminderen. Ook kan shockwavetherapie een effectieve behandeling zijn.
Klachten aan de patellapees (kniepees) ontstaan meestal door overbelasting. Deze klachten komen vooral bij sporters voor. Dit geeft pijn aan de onderkant van de knieschijf. Er kunnen ontstekingsverschijnselen zijn. Er zal rust worden voorgeschreven en er kunnen corrigerende zolen worden vervaardigd. De kniebanden, ook wel collaterale banden, zitten aan de zijkanten van de knie. Eén aan de binnenkant en één aan de buitenkant van de knie. Wanneer deze overbelast raken geeft dit klachten aan de zijkanten van deze knie. Een overbelasting van de kniebanden kan ook ontstaan door een verkeerde stand van de voeten en benen. De stand kan gecorrigeerd worden met podotherapeutische zolen.
Afwijkende voetstanden / teenstanden kunnen hinderlijke drukplekken geven ter hoogte van voorvoeten en tenen. De huid loopt hierdoor het risico kapot te gaan. Het wondje dat zo ontstaat, kan bij niet op tijd ingrijpen leiden tot vervelende ulcera. Er kan een orhese gemaakt worden of er kunnen zolen vervaardigd worden voor een betere drukverdeling.
De gewrichtjes van de tenen staan gebogen. De reden hiervan is meestal een dysbalans tussen de buigspieren en strekspieren van de tenen. In schoenen kunnen hinderlijke drukplekken ontstaan op de tenen. Een protectieve orthese en / of podotherapeutische zolen kunnen verlichting geven.
Door het breder worden van de voetvorm en door een afwijkende voetstand ontstaat vaak verhoogde druk en pijn ter hoogte van de voorvoet en de binnen- / buitenzijde van de voet. Deze verhoogde drukkrachten kunnen leiden tot verergering van de gewrichtsontstekingen en verergering van de vergroeiingen. Een protectieve orthese en / of podotherapeutische zolen kunnen verlichting geven.
Als u als diabeet komt voor een screening wordt er gekeken naar uw zenuwen, of u alles nog goed voelt, de doorbloeding wordt gecontroleerd en de druk onder uw voeten wordt opgemeten. U komt in aanmerking voor een screening door de podotherapeut als u Diabetes type 2 hebt en een SIMMs-klasse van 2 of hoger.
Een combinatie van druk en wrijving brengt een risico met zich mee bij de diabetische voet. Omdat u minder voelt, kan de druk en wrijving, bijvoorbeeld door uw schoenen een wond veroorzaken. De wond geneest meestal slecht vanwege de diabetes en de overdruk die blijft bestaan doordat u minder voelt. Bij overdruk op uw voeten kunnen er zolen aangemeten worden om deze druk te verminderen.
Een verkeerde stand van de achter/midden voet die klachten kan veroorzaken in de pezen en spieren rondom enkel. Ook kunnen vermoeidheidsklachten ontstaan in voeten of benen. Er is een duidelijk verband tussen scheefstand van de voeten en knie-, heup- en rugklachten. Er kunnen corrigerende zolen vervaardigd worden om de voetstand te herstellen.
Bij een standsafwijking van de tenen staan de teengewrichtjes gebogen. De reden hiervoor is meestal een dysbalans tussen de buigspieren en strekspieren van de tenen. In schoenen kunnen hinderlijke drukplekken ontstaan op de tenen. Een protectieve teenspalk (orthese) en/of podotherapeutische zolen kunnen verlichting geven. Ook kan een scheurtje in het steunweefsel onder de voet leiden tot een langzaam verergerende scheefstand van een teen: het predislocatiesyndroom.
Een pees verbindt een spier met een bot. Als de pees overbelast wordt, kunnen er kleine scheurtjes ontstaan. Je voelt dan pijn op de plek waar de pees aan het bot vastzit. Een tendinopathie, zoals de aandoening officieel heet, is meestal geen echte ontsteking maar een irritatie. ‘Peesblessure’ zou daarom meer op z’n plaats zijn. Doordat een pees van nature slecht doorbloed is, kan het lang duren voordat dit hersteld is. Peesklachten komen het meest voor in de pols, hiel, schouder, heup, knie en achillespees.
De belangrijkste symptomen van een peesontsteking zijn pijn en irritatie. Soms is de plek waar de pees zit rood en gezwollen, soms voelt het ’s ochtends stijf. In het beginstadium doet de pijn zich alleen voor na een zware inspanning en ebben de klachten binnen een paar uur weg. In een volgend stadium doet de pees ook pijn bij gewone bezigheden, zonder dat hij echt wordt belast. Nog later is de pijn er voortdurend en wordt bewegen steeds moeilijker en pijnlijker.
Het is belangrijk in beweging te blijven bij een peesontsteking, maar doe dat wel op een lager pitje. Gebruik ook altijd pijnstillers, bij voorkeur paracetamol. Stel bijvoorbeeld dat je last hebt van je hiel, dan ga je (onbewust) verkeerd lopen en hou je de klacht als het ware in stand. Slik je een pijnstiller, dan kun je de voet wél normaal belasten en bewegen. Dat is gunstig voor het herstel van de blessure. Slik liever geen ontstekingsremmers zoals aspirine en ibuprofen. Omdat een peesontsteking vaak geen echte ontsteking is, reageert een geïrriteerde pees niet goed op deze middelen. Ontstekingsremmers zijn bovendien schadelijk voor de maag. Overleg in geval van twijfel even met je arts.
Een slijmbeurs is een met vocht gevuld kussentje dat tussen de pees en het onderliggende bot zit, en dat ervoor zorgt dat de pees zonder wrijving kan bewegen. Het is vaak moeilijk om een peesontsteking te onderscheiden van een slijmbeursontsteking. Beide ontstaan meestal acuut en geven heftige pijn. Maar met een echo is het verschil wel te zien. Dit kan voor de behandeling belangrijk zijn, omdat een slijmbeursontsteking - in tegenstelling tot een peesontsteking - wel goed kan reageren op een injectie of tabletten met ontstekingsremmers.
Moet je met peesklachten naar de huisarts?
Bij een peesontsteking kun je best even afwachten hoe de pijnklachten zich ontwikkelen. Blijf bewegen, maar voorkom overbelasting. Blijven de klachten bestaan of heb je geen idee hoe de klachten zijn ontstaan, dan kun je beter de hulp van de huisarts of een podotherapeut inschakelen.
De podotherapeut kan onderzoeken wat de oorzaak is van de klacht. Die oorzaak kan dan worden behandeld met hulpmiddelen, zoals zolen. De irritatie herstelt dan meteen ‘mee’. Daarnaast kan de podotherapeut rekoefeningen geven, zogeheten ‘excentrische training’. Waarschijnlijk helpt dit doordat dankzij de oefeningen nieuwe bloedvaatjes worden gevormd, waardoor de pees sneller kan herstellen.
Naarmate je ouder wordt, neemt de kans op een peesontsteking toe. Dat komt doordat de kwaliteit van de pezen afneemt. De kwaliteit neemt ook af als je weinig beweegt. Bewegen is dus dé manier om de kans op een peesontsteking te verkleinen. Soms is bewegen echt niet mogelijk, bijvoorbeeld vanwege een griep of een operatie. Dat is niet erg, maar bouw daarna het bewegen weer langzaam op.
Meestal wel. Toch is het altijd verstandig om na te gaan wat de overbelasting heeft veroorzaakt en daar iets aan te doen. Ook is het belangrijk om in beweging te blijven. Anders kan het maanden of zelfs wel jaren duren voordat de klachten helemaal weg zijn.
De kans dat een geïrriteerde pees opnieuw voor problemen zorgt, is veel groter dan bij een ‘normale’ pees. Bij wandelaars van de Nijmeegse Vierdaagse die een achillespeesblessure hebben gehad, komt zo’n blessure bijvoorbeeld geregeld terug. Hoe groot de kans op terugkeer is, is per pees verschillend. Het is afhankelijk van hoe zwaar je de pees belast en wat de oorzaak is van de overbelasting.
Op dit moment wordt er veel onderzoek gedaan naar methoden om een peesontsteking sneller te laten herstellen. Een van die methoden is de shockwave-techniek, die ook wordt ingezet om nierstenen te vergruizen. De sterke geluidsgolven blijken ook verkalkingen te kunnen vernietigen. Deze zitten vaak in de pezen in de schouder. Als de verkalkingen weg zijn, kunnen de pezen weer herstellen. Maar of het echt helpt; daar zijn de meningen over verdeeld. Hetzelfde geldt voor injecties met corticosteroïden en bloedplaatjes. Deze behandelingen worden uitgevoerd door de orthopeed of de sportarts. De injecties met corticosteroïden worden soms ook door de huisarts toegediend.
Tapen kan helpen om de klachten te verminderen als je de geblesseerde pees gaat belasten. Hiervoor wordt steeds vaker cure tape gebruikt. Dat is een gekleurde tape die niet alleen ondersteunt en de pijn vermindert, maar die ook zorgt voor een betere doorbloeding van de huid. Het is wel belangrijk dat de tape goed wordt aangebracht. Dat is best lastig, maar meestal wel te leren. Een podotherapeut kan een paar keer laten zien hoe het moet, waarna je het waarschijnlijk zelf kunt aanbrengen.
